Dolceaqua

  Af en toe bezoek je een lovend beschreven plaats(je) en dan geeuw je wat en haal je je schouders op en dan ga je weer verder. En soms kom je ergens een beschrijving tegen van een verder nergens genoemd plaatsje, waar je dan langs rijdt omdat je toch in de buurt bent. Juist zo'n plaatsje blijkt dan een juweeltje. Zo besloten we eerder bij Varigotti niet eens te stoppen, waarna nabij gelegen Noli juist hardstikke leuk was. Zo was het ook met XXMiglia en Dolceaqua.
  Dolceaqua ligt iets landinwaarts tegen een helling. Toen we aan kwamen rijden, zagen we het kasteel (ooit in bezit van de familie Doria) al van verre boven het dorp uit steken. Het oude centrum ligt tegen de heuvel voor/onder het kasteel. Er zijn geen straten, maar overdekte gangetjes. Via de middeleeuwse Pontevecchia boogbrug over de rivier, kom je bij een klein kerkje en het nieuwere deel van het dorp. Langs de rivier zijn de huizen in pastelkleuren geverfd. Het is echt een fraai plaatsje.

  Vrijdag hebben we een rustdag genomen, terwijl "Storm Alex" tekeer ging. Toen we zaterdag door Zwitserland reden, zagen we overal watervalletjes van de hoge bergen stromen en het water in de rivier wild kolken. 
  I.p.v. via de Sint Gotthardtunnel werden we via de oostelijker en hoger gelegen Sint Bernard tunneltjes gestuurd, waarna we langs Liechtenstein (met zicht op het kasteel van Vaduz tegen de berghelling) en nog een stukje door Oostenrijk reden. Zodoende kwamen we pas in het donker bij het hotel in Karlsruhe aan.