Nog een kastelentocht

 Ons hotel "Schloß Hohenfeld" is goed bevallen. Het uiterlijk mocht dan niet indrukwekkend zijn, de kamer was prima, het raam was goed geluidswerend en van buiten voorzien van gaas tegen muggen. Het ontbijt was zeer uitgebreid met zelfs een afdeling voor mensen met een allergie.

Na het uitchecken begonnen we zondag aan onze laatste dag in Münsterland en dat was weer een kastelendag, dit keer met 6 kastelen.

 Het eerste hoogtepunt was in Rinkerode nabij Drensteinfurt, waar het vrolijk gekleurde, kleine “Wasserschloß” Haus Bisping op loopafstand lag van het grote “Rittergut” Haus Borg, waarvan – helaas - alleen de indrukwekkend grote voorburcht vanaf de weg zichtbaar was. Het vrolijke Haus Bisping is een restant van een kasteel waar een familie Van Galen woonde, die ooit een prinsbisschop van Münster voortbracht.

 Het laatste kasteel van de dag was het enorm grote "Schloß Nordkirchen", ook “Het Westfaalse Versailles” genoemd, dat in de 18e eeuw werd gebouw in opdracht van een prinsbisschop van Münster uit de familie Van Plettenberg, die het naliet aan zijn neef. We konden nog net mee met de rondleiding. De plafonts waren van gedetailleerd stucwerk voorzien. Verder hingen er o.a. portretten van twee Oostenrijkse keizers.

 Met een broodje worst in de hand liepen we nog een rondje door de barokke tuin. Er lag ook nog een park met bomen en beelden omheen, maar onze voeten waren inmiddels wel moe van vier dagen rondstappen in Münsterland. Een groot ‘bijgebouw’ genaamd “Oranienburg” hebben we dan ook alleen vanuit de verte gezien.

De terugreis verliep voorspoedig. Volgens de stappenteller heb ik resp. 13446, 17108, 14266 en 10383 stappen gezet tijdens dit 4-daagse uitje.