Op bezoek bij Trea en Bas in Frankrijk

Onze laatste overnachting in Spanje was in Figueres, waar we het Dalí museum hebben bezocht. Ik vond de plafontschildering met de grote voeten erg leuk. Guus vond vooral de 'kijkdoos opstelling' met de neus en lippen (zie plaatje) bijzonder. Het geboortehuis van Gaudí bleek een bouwval te zijn met daarop een bord dat ze het met geld van de Europese Unie gingen opknappen.

Bij onze eerste koffiestop na de Franse grens, accepteerde de automaat noch een betaalpas met Maestro logo (dat op de automaat stond), noch de Maestro creditcard van ING, noch Guus' American Express card, dus het moest met muntgeld. De automaat was volledig gesloten en er ging pas een luikje open, toen het apparaat meende klaar te zijn. Zo zaten we alweer op de snelweg, toen bleek dat in mijn beker alleen melk met water zat.

Bij de tweede Franse koffiestop stonden er allerlei restaurants op de borden bij de afrit, maar die bleken allemaal dicht te zijn. Er was wel een benzinepomp open, waar we eerst koekjes moesten kopen om een briefje te wisselen, omdat de koffieautomaat weer alle kaarten weigerde. Weer kwam mijn koffie er wit en zonder veel smaak uit en roeren maakte hem slechts heel licht bruin. Toen heeft Guus bij een andere automaat espresso getapt en dat erbij gegoten. Zo had ik na 3x €2 eindelijk 1 kop koffie !

Zodra ik Frankrijk binnen rijd, raak ik altijd al geïrriteerd bij de gedachte aan mijn ervaringen dat alles er slecht geregeld is (èn dat de Fransen het merendeel van de Nederlandse kastelen hebben verwoest in de 1670-er jaren). Tijdens deze vakantie ontdekte Guus dat er een woord is voor mijn weerzin: "gallophobie, - v., afschuw van alles wat Frans is". Dat er een woord voor is, betekent wèl dat ik níet de enige ben die dat zo voelt.

Onze overnachting in Frankrijk was in een klooster in Nevers, gewijd aan een Heilige Bernadette (1844-1879), die ook beroemd is van het bedevaartsoord in Lourdes (waar we bij een eerdere vakantie zijn geweest). De kamer had 2 losse één-persoons-bedden en het was - net als in Figueres - een invalidenkamer met zitplaats in de douche en ruime doorgangen voor een rolstoel. Alleen liep hier (in Frankrijk notabene ;-) het douchewater keurig naar het putje i.p.v. door de hele badkamer.

's-Avonds zijn we nog even uit eten geweest en liepen we in het donker ook langs het hertogelijke paleis. De volgende morgen zijn we er nog even langs gereden voor het maken van een betere foto, terwijl Guus de GoogleGoogle route instelde.

Een half uur later arriveerden we bij het Franse huis van Bas en Trea in l’Hopitôt nabij Arbourse. Het is een groot, langwerpig huis met een boerderij gedeelte, een soort prieeltje en een groot stuk grond, dat Trea wil gebruiken voor bomen en struiken met noten en bessen. Je kijkt er mooi uit over glooiend landschap met in de verte bos. Het huis heeft een knusse woonkeuken met een authentieke inbouwkast en een houtkachel. Op de eerste verdieping zijn er fraaie houten balken van het dak. We werden ontvangen met lekkere taart en koffie met havermelk, een rondleiding en een luxe lunch - voordat we aan de lange terugreis begonnen.

Op zaterdagavond zijn we weer thuis gekomen in Maarssen. We zijn in totaal 35½ dag weg geweest!