Twee plaatsen op rotsen

Zaterdag reden we de laatste ca. 3 kwartier over een 2-baans weg door een mooi, glooiend gebied met een lappendeken van landbouwgrond - waar hier en daar een stuk rots uit stak - en rotsige bergen daarachter. Zo kwamen we uiteindelijk in de plaats Ronda aan. Ronda is gelegen op een hoge rots met daarin een diep ravijn en de Guadalevin rivier, die Ronda in tweeën verdeeld. Er is een hoge brug over het ravijn die de beide helften van Ronda verbindt. Het was in Ronda druk met toeristen, ook Aziaten.

We zijn de kloof 'rond' gelopen via de hoge brug en de veel lager gelegen brug verderop. Onderweg bezochten we een uitgehakte trap in de rots, die omlaag liep naar de rivier, waar ze in het verleden hun water konden halen. Er was ook een grotere uitgehakte ruimte waar ooit een waterrad zou zijn geweest.

Nog lager gelegen waren de Arabische baden van rond 1200, die ook ooit een waterrad zouden hebben gehad. De ruimte waar ooit werd gemasseerd - tussen de hete en de koude ruimtes - had nog pilaren en een dak.

De witgepleisterde stierenvechters arena in Ronda zou de oudste nog bestaande zijn. Er stonden twee standbeelden van beroemde lokale stierenvechters voor de ingang. 

Zondag zijn we naar Salobreña gereden, een plaatsje dat iets ten oosten van hier ligt op een rots met witte huisjes en een kasteel. Guus reed het plaatsje in en door smalle straatjes met krappe bochten omhoog en wist redelijk dicht bij het kasteel te parkeren. Dit kasteel heeft nog diverse muren en torens met kantelen en het uitzicht is mooi, zowel over zee als op besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada in de verte. Ook hier waren restanten van een Arabisch badhuis.

In het plaatsje op de rots waren ook een aantal pittoreske straatjes en pleintjes. Verderop aan zee lag nog een rots op het strand en er meanderde een waterstroompje door het strand. Het was daar ook weer druk met mensen. 

Terug in het huisje hebben we de laatste fles wijn open getrokken, de resterende kaas in blokjes gesneden en kaasbolletjes en de resterende olijven erbij gepakt en zo nog even gerelaxed op het parkeerdak in de laatste middagzon. 

Maandagmorgen ben ik voor het laatst de berg afgelopen en heb ik op het stand op mijn mobieltje een kladversie voor deze blog gemaakt.