De westkust

Vrijdag was een lange reisdag, toen we van Yosemite naar de kust zijn gereden. Daar hebben we nog even rond gekeken in Monterey, waar een voormalig vissersplaatsje een toeristisch zeefront heeft gekregen met kleurige houten gebouwtjes waar van alles wordt verkocht.

De volgende morgen hebben we gewandeld in het Point Lobos Park met een rotsige kust, waar de afstanden wèl goed te voet te doen waren. We zagen er een klein konijntje (van dichtbij) en een aantal zeehonden (van een afstand). De zeeleeuwen waren van verre duidelijk te horen, maar lagen op afgelegen rotsen en waren níet te zien. Het was een mooie wandeling.

In Carmel hebben we nog een basiliek bezocht met een fraai en bloemrijk binnenterrein. Paus Johannes Paules II (ja, de Poolse paus weer) was er ook op bezoek geweest. 

De kustweg tussen San Francisco en Los Angeles staat als pittoresk bekend, maar er stond aangegeven dat de weg bij Big Sur is afgesloten. De snelweg lag daar best een eind van de kust, dus besloot Guus de weg te nemen door de Carmel Valley. Bij 'vallei' denk ik aan iets redelijk vlaks tussen heuvels of bergen, maar de weggetjes door deze 'vallei' slingerden omhoog en omlaag en van links naar rechts, urenlang werd ik als bijrijder heen- en weer geslingerd op mijn stoel. Zelfs de flessen water vlogen uit de kast door de kamper heen!
Uiteindelijk dacht Guus weer een route naar de kust gevonden te hebben, maar toen kwamen we uit bij een militaire basis. Daar stond een bord dat je er wel doorheen mocht rijden. Echter, na enige tijd kwamen we bij een lage weg, waar water van een beek overheen stroomde. Daar vlakbij lag een smalle, metalen brug met een bord erbij dat die alleen voor militair personeel was. Toen konden we weer terug rijden en hebben we na een tijdje de snelweg maar weer genomen.

Op Eerste Pinksterdag namen we de snelweg afslag naar Solvang en konden daar file rijden tot aan het pittoreske plaatsje zelf, waar het ontzettend druk was. Solvang is een eeuw geleden gesticht door Denen en is opgebouwd uit gebouwen in pseudo-vakwerkstijl met af en toe een dik torentje of een namaak molen. Er werd van alles in de winkeltjes verkocht, zelfs kerstballen. Guus vergeleek Solvang met Volendam.

Na Sante Barbera reden we nog een stukje over een snelweg met uitzicht op zee. Behalve de rotsenwandeling bij Point Lobos hebben we dus weinig 'schilderachtige' kust kunnen zien.