Het aquaduct van Almuñécar

In de loop van de ochtenden heeft Guus online vergaderingen en dan ga ik wandelen. Ik kan hier òf de berg af, òf de berg verder op. Zo ben ik donderdag (zigzaggend, want zo lopen de weggetjes) over de berg gelopen naar een uitkijktoren van rond 1600 met uitzicht over zee. 

Maandag ging het steeds harder waaien en werd het ook frisser, waarna Guus de extra dekentjes erbij pakte en de verwarming aanzette. De verwarming zit hier - heel apart - boven de doorgang naar de slaapkamers, want het is tevens de airco. 

Dinsdag was het voor de verandering overwegend bewolkt met veel wind, een lichte miezer en 's-middags nog een flinke bui, maar toen was ik allang weer binnen. Okee, het is geen sneeuw - zoals bij jullie - maar het was toch een dagje minder weer. 

Woensdag ben ik langs de kust naar het centrum van Almuñécar gewandeld. Er stond een koude wind, wat flinke golven gaf. Het oude centrum van Almuñécar bleek best wel wat smalle, pittoreske straatjes te hebben; die liggen dichtbij het kasteel op de rots en gaan dus wat omhoog en omlaag. Hoe ik bij het kasteel kan komen, is mij nog steeds niet duidelijk geworden, want 'al gauw' kwam Guus me weer oppikken tijdens zijn lunchpauze.

In het centrum ligt een stukje ruïne van een Romeins aquaduct (foto hierboven), maar in het noorden van Almuñécar ligt nog een groot, intact deel van het aquaduct in een park. We zijn daar ook omhoog geklommen en zagen toen dat de bovenzijde dicht is, zodat het water erdoor kon stromen zonder onderweg vervuild te raken. Het is letterlijk een gaaf aquaduct!