Kreitrotsen

Hier in het noordoosten van Duitsland (Pommeren) woonden in de Middeleeuwen Slavische stammen. Op Rügen eindigen veel plaatsnamen op -itz (zoals de -ich uitgang bij Russen). Voorbeelden zijn Karnevitz, Viervitz en Parchtitz. Van 1648 tot 1806 was Pommeren juist een onderdeel van Zweden.

Zaterdagmorgen volgden we de borden naar de 'Königsstühl' kreitrots. Je moest meteen een kaartje trekken voor de parkeerplaats (👛), daarna een kaartje kopen voor de pendelbus (👛👛) èn - om OP de genoemde kreitrots te komen (zonder hem zelf te kunnen zien) - moest je een duur kaartje kopen voor een bezoekerscentrum (👛👛👛). Dat kon ook allemaal samen voor een combi-ticket van €33,- EXCLUSIEF toiletbezoek, want dat was ook weer apart afrekenen (👛👛👛👛). Bovendien bleek het geheel gesubsidieerd door de Europese Unie, dus ook door ons (👛👛👛👛👛). Een 'toeristenval' vond ik het.

Gelukkig bleek je ook gewoon vanuit Sassnitz langs de kust over kiezels naar kreitrotsen te kunnen lopen. Ook daar zagen wij mooie kreitrotsen en er waren véél minder mensen. Op diverse plekken zwommen zwanen in zee. Af en toe lag er een boomstam of een enorme steen.

Een extra plus was dat we bij deze wandeling langs de schelp kwamen van Ulrich Müther (1934–2007), bekend van de 'ufo-op-pootje' uit Binz.

Zondagmiddag hebben we rond het meer gewandeld in het grote park van Putbus. Er zijn nog een orangerie, voormalige paardenstal en een kerk, maar het bijbehorende kasteel is begin 20e eeuw afgebrand en opgeruimd. Het westelijke deel is een grote hertenweide. Verder stonden er veel bankjes en stoelen in het park. Putbus heeft - net als Binz - allemaal witte gebouwen.