Indianenverhalen

Toen we zondag Monument Valley naderden, was het zwaar bewolkt en het miezerde. We besloten daarom om eerst naar de camping te gaan, die tussen de rotsen lag met een doorkijkje naar Monument Valley. Wat daar verder opviel was dat er wilde hondjes rond zwierven op de camping.

De volgende morgen was de lucht blauw en reden we alsnog naar het Monument Valley park. Daar bleek echter dat je tegenwoordig níet meer met een camper het park in mag. Daarom moesten we een Indiaan inhuren om ons in een open wagentje rond te laten rijden langs allerlei rotsen. Zijn naam was Bernard en hij reed als een wilde, maar hij gaf wel nuttige fotografeer tips en vertelde af en toe iets over een rots. De foto's van dit uitje zijn verzorgd door Guus.

De reis naar het Mesa Verde park in Colorado viel mee, zodat we daar 's-middags nog konden rond kijken. Er waren ruīnes van vroegere bewoning door Indianen in openingen in rotswanden, waarvan er twee nog als dusdanig te herkennen waren. Het hoogste uitzichtpunt in het park lag rond de 2610 meter en had een wijds uitzicht.

Wij overnachtten in het park op een hoogte van ca. 2385 meter, onze hoogste en meest oostelijke overnachting van deze vakantie. De nacht was dus ook weer koud. De camping had - behalve een winkeltje - geen faciliteiten en geen aansluitingen, de generator mocht er niet aan en onze mobieltjes hadden er ook geen bereik. Verder werd er gewaarschuwd voor beren, maar gelukkig zijn we er geen tegen gekomen. 
Daarmee vergeleken is een overnachting op de Walmart parkeerplaats haast luxe en nog gratis ook 🙄.